ส่งงานกูเกิลเอกสาร6/2 วันที่31/07/55 ชิ้นที่1

rilakkuma [การ์ตูน]

... r i l a k k u m a  ...

รีแลคคุมะ (Rilakkuma)

ถูกออกแบบโดยนักออกแบบของบริษัทที่ชื่อ อากิ คอนโด

ผู้เดียวกับที่ได้ออกแบบตัวการ์ตูนสุนัข โอคุตังกับดันนะจัง (Okutan & Dannachan) 

ได้แรงบันดาลใจมาจากความต้องการความผ่อนคลายในชีวิตการทำงาน

ตัวการ์ตูนหมีที่ออกแบบนี้มีนิสัยชอบนอน ชอบการพักผ่อน ดูแล้วรู้สึกผ่อนคลาย

 จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ตัวการ์ตูนตัวนี้มีชื่อว่า รีแลคคุมะ 

..CHAIN (idol) ..

เชนตอนเด็กค๊าา

ชื่อ : ธนา ลิมปยารยะ  {เชน}
พี่น้อง : พี่ชาย 1 พี่สาว 1วันเกิด : 21/7/30
สถานที่เกิด : โรงพยาบาลเปาโล
สูง : 180 ซม.
น้ำหนัก : 57 กก.
การศึกษา : อนุบาลยอแซฟ ,, ประถมยอแซฟ
มัธยมต้นยอแซฟ ,, ม.ปลายทิวไผ่งาม ป.ตรี : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ @ บัญชี จ.จาน
นิสัยส่วนตัว : ขี้เล่น ^^*
ความสามารถพิเศษ : สกีน้ำ
ผลงานที่ผ่านมา : ปกน๊อค ๆ issue 14 oct.
ความฝัน : ดารา , ผู้บริหารระดับสูง
อนาคต : เรียนให้จบ ต่อโทเมืองนอก [ คงคิดถึงพี่แย่เลย ]
เพื่อนสนิท : ออย ฝ้าย ลีลา พาวเวอร์
บุคคลที่ศรัทธา : คุณพ่อ
ความฝันเมื่อวันวาน : หมอฟัน
ความรักคือ : การให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
ยามว่าง : นอน [Zzzz]
สไตล์การแต่งตัว : เสื้อยืด กางเกงยีน
ของชอบ ของสะสม : ตั๋วหนัง โดราเอมอน
โรคประจำตัว : ไม่มี แข็งแรง
อาหารจานโปรด : พิซซ่า หูฉลาม
ส่วนที่ตัวเองชอบมากที่ี่สุด : ส่วนที่ชอบมากที่สุด... งง ....
ความโรแมนติกของตัวเองละมั่ง มีแล้วรู้สึกโลกสดใส อบอุ่น
แผลเป็น : ข้าง ๆ ศอก
กีฬาที่ี่ชอบ : บาส
กีฬาที่ี่ไม่ชอบ : เปตองล่ะมั้ง
พาหนะ : จักรยาน LA
คนที่ี่ปลื้ม : Im soo Jung
นักร้องที่ี่ชอบ : พี่นภ
สีที่ี่ชอบ : น้ำเงิน
เครื่องดื่มที่ี่ชอบ : โค๊กคับ
ดอกไม้ที่ี่ชอบ : เย้ย.. ดอกอารายดีอ่ะ ดอกกุหลายสีขาว
สิ่งที่ี่ไม่ชอบ : ตะขาบ น่ากัว
สัตว์เลี้ยง : โฮ่ง ๆ [ หมานั่นเอง ]
ตลกสุดโปรด : พี่โน๊ต อุดม
คติพจน์ประจำใจ : ทำในสิ่งที่ตัวเองและคนรอบข้างมีความสุข
สเป๊คสาว : นางเอกเกาหลี 

เบื้องหลัง MV เพลง ว่าจะำไม่ ของพี่เชนจ้าา ล่าสุด !!!

มอ๖

13 เหตุผล ที่ทำให้ชีวิตของเด็กม.6 เป็นที่สุดของที่สุด

1.แก่ที่สุด

ถ้านับเฉพาะนักเรียน และไม่รวมผอ. ครูอาจารย์ นักการภารโรง

ม.6 ก็ต้องแก่ที่สุดในโรงเรียนแน่นอน

แต่จะแก่ความรู้หรืออยู่นาน

อันนี้ต้องแล้วแต่ตัวบุคคล

2. เครียดทีสุด

บางคนบอกว่า Entrance ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตแต่ สำหรับ ม.6

ถึงไม่ใช่ทั้งหมด ก็ เข้าใกล้ทั้งหมดเหมือน

limit เข้าสู่ x ไม่ใช่ x แต่เข้าใกล้ x ยังไงหยั่งงั้น

ไหนจะบรรดาครูอาจารย์ ญาติโกโหติกา พ่อแม่พี่น้อง เพื่อนฝูง

ที่คอยให้กำลังใจ(เชิงกดดัน)อีก

ม.6ไม่เครียดก็แปลกแล้ว

3.ขยันที่สุด

อยากสูงต้องเขย่ง อยากเก่งต้องขยัน

เมื่อเครียด อยากเอนท์ติด

แล้วมานั่งแต่งฟิก วาดรูป สูบอาร์ต เนี่ย มันจะติดมั้ย

ม.6 มันก็ต้องขยันเซ่

อ่านเข้าไปๆๆ อ่านให้ตายๆๆ^^

4.เก่งที่สุด

เนื่องจากแก่

จึงมีโอกาสถูกยัดความรู้ใส่หัวมากกว่าบรรดาศิษย์น้อง

เนื่องจากขยัน

กรรมดีนั้นจึงตกอยู่กับผู้กระทำ

5.ชีพจรลงเท้าที่สุด

หมายความว่า มีอันจะต้องเดินทางบ่อยมากๆ

+ไม่ว่าจะงานราษฎ์

ไปสอบรับตรงที่แต่ละคณะ ขยันเปิดสอบ

+ไม่ว่าจะงานหลวง

ไปสอบแข่งขันทางวิชาการ

เลยไม่เป็นอันได้อยู่บ้าน และไม่ได้ไปร.ร.กัน

6.เรียนพิเศษเยอะสุด

เมื่อมาถึงม.6แล้ว

ก็แทบจะเรียนไม่ทันการสอบที่มีมากมายกัน

แต่ละคนจึงเรียนพิเศษกันอย่างขันแข็ง

เพื่อจะได้ทันสอบ

หมดกันไปคนละหลายบาท

แต่ยังไงเราก็ยังยอมทุ่มทุน

7.สิวเยอะที่สุด

เรื่องสิวๆ ที่ไม่ใช่แค่สิว

เพราะมันเป็นดัชนีบ่งชี้ความเครียดที่เพิ่มมากขึ้นของม.6

ด้วยเรื่องนู้น เรื่องนี้ที่ประดังประเดเข้ามา

ไหนจะเวลานอนที่บั่นทอนไปอ่านหนังสือ

หน้าบางคนที่เคยใสเลยสิวขึ้นได้่ง่ายๆ

8.ตื้นเต้นที่สุด

ตื่นเต้นอะไรหรือจะสู้ รู้ผลเอนท์

ม.6ย่อมต้องอยากรู้อยู่แล้ว

ว่าที่ลงทุนลงแรงไปทั้งหมดน่ะ

เพียงพอจะซื้อ ประตูสู่อนาคตที่สดใสรึเปล่า

ตอนประกาศผลรับตรงนี่

ถึงกับกินข้าวไม่ลงกันเลยทีเดียวเชียว

9.บ้ากล้องที่สุด

อันนี้คิดว่าเป็นทุกคน

พอใกล้จะเรียนจบ เราก็อยากเก็บความทรงจำดีๆเอาไว้

ไหนจะรูปสถานที่ต่างๆในร.ร.

ไหนจะรูปเพื่อน รูปครู

เพราะไม่รู้จะเจอกันอีกเมื่อไหร่

เลยต้องระดม ถ่ายๆๆๆๆๆ

ประมาณว่า มูลค่ากล้องถ่ายรูปทั้งสายชั้นรวมกัน

แทบจะสร้างห้องสมุดใหม่ให้ร.ร.ได้

(อันนี้ก็เวอร์ไป)

10.แอ๊บแบ๊วที่สุด

เมื่อ แก่ มาก

และอยาก ถ่ายรูป มาก

ก็เลยต้อง แอ๊บ มาก

เพื่อให้ แบ๊ว มาก

11.ซาบซึ้งที่สุด

งานปัจฉิมนิเทศน์ คงจะรู้กันดี

ว่า [วินาทีที่จุดจบของอดีตและจุดเริ่มของอนาคตเดินทางมาบรรจบกัน] นั้น

บรรยากาศมันซาบซึ้งใจ แค่ไหน

12.รัก  (เพื่อน- ครู - ร.ร.)ที่สุด

คนเรามักจะรู้ค่าสิ่งใกล้ตัวที่มีอยู่ ก็ต่อเมื่อกำลังจะเสียมันไป

เพราะว่า จะไม่มีอีกแล้ว

ถึงได้รู้ว่ารักมากแค่ไหน

ร.ร.ที่เคยบ่น ก็รู้สึกภาคภูมิ

อาจารย์ที่เคยนินทา ก็ได้รู้สึกเคารพ

เพื่อนที่เคยทะเลาะ ก็ได้คืนดี

เพราะ จะไม่มีอีกแล้ว

จึงต้องรักษาช่วงเวลาสุดท้าย ให้กลายเป็นความทรงจำที่ดี

13..คิดถึงที่สุด...

เพราะรัก จึงคิดถึง